Tadeusz Różewicz (1921–2014) – polski pisarz, poeta, dramatopisarz, satyryk, wymieniany niejednokrotnie jako kandydat do Nagrody Nobla. Jego książki przełożono na 49 języków. Pracował od 1939 roku jako uczeń stolarski, magazynier, goniec. Pisał wiersze. Zaprzysiężony w Armii Krajowej, walczył między 1943 a 1944 roku w leśnych oddziałach. Po wojnie Różewicz został ściągnięty przez Juliana Przybosia do Krakowa, gdzie studiował historię sztuki (której nie skończył). Tam poznał Grupę Krakowską (Kantor, Nowosielski, Mikulski, Wróblewski, Wajda). Jego powojenne, ekspresjonistyczne i katastroficzne tomiki były rewolucyjne. Odbudowywały sens istnienia poezji po Holokauście.
Sceptycznie nastawiony do komunistycznej władzy, wyjechał na rok do Budapesztu. Ale po powrocie i tak zaznał środowiskowej nagonki. Swój pierwszy dramat, dzieło rewolucyjne – „Kartotekę” napisał, zafascynowany paryską awangardą. Ten dramat zmienił oblicze europejskiego dramatu i stał się klasyką teatralnej awangardy.
Nowatorski był poetycki collage Różewicza, język inteligentny, metaforyczny.
Pisarz z jednej strony potrafił tematom z przeszłości dać nowatorski wyraz, a z drugiej strony klasyczna forma służyła mu do wyrażania nowych treści.
Autor wierszy, poematów, opowiadań, dramatów, scenariuszy.
Gadżet z cytatem z Różewicza to oryginalny prezent dla miłośników świetnej literatury. Zapraszamy do Poznania na Wildę.
