Bruno Schulz (1892-1942) – polski artysta żydowskiego pochodzenia, prozaik, grafik, rysownik, malarz, nauczyciel (głównie rysunku i prac ręcznych), krytyk literacki; pochodził z rodziny kupieckiej zasymilowanych Żydów z Drohobycza; Studiował architekturę, ale dwukrotnie musiał rezygnować ze studiów (z powodu choroby, a potem wojny); ostatecznie nie ukończył żadnych studiów; w Drohobyczu należał do artystycznej grupy „Kalleia”; malował portrety na zamówienie; prezentował swoje prace w warszawskiej Zachęcie, we Lwowie, w Wilnie, w Krakowie; nie przepadał za pracą nauczyciela w gimnazjum; jednocześnie pisał; jego twórczość plastyczna i pisarska były opowieścią o kompleksach, obsesjach, słabościach;
Profesor Stefan Szuman próbował znaleźć wydawcę Sklepów cynamonowych Schulza, ale bezskutecznie; dopiero zaaranżowane spotkanie z Zofią Nałkowską było przełomowe w jego literackiej karierze (pisarka pomogła w wydaniu książki w 1934 roku); Schulz debiutował rok wcześniej opowiadaniem Ptaki; szybko stał się rozpoznawaną osobistością środowiska literackiego; korespondował z Witoldem Gombrowiczem, Arturem Sandauerem, Witkacym; Tuwim, Słonimski i Nowaczyński zaproponowali kandydaturę Sklepów cynamonowych do nagrody „Wiadomości Literackich”; W 1938 nagrodzono Schulza Złotym Wawrzynem Akademickim na wniosek Polskiej Akademii Literatury;
Wybuch wojny spowodował, że sytuacja życiowa Schulza i rodziny się pogorszyła; nie tylko materialnie; Schulz był zmuszony do ustępstw na rzecz nowej władzy, i tej komunistycznej, i nazistowskiej; zginął rozstrzelany na ulicy, niedaleko swojego domu, 19.11.1942 roku;
Gadżet z cytatem z Schulza to oryginalny prezent dla miłośników literatury. Zapraszamy do Poznania na Wildę.
