Owidiusz (43 p.n.e.- 17/18 n.e.) – poeta rzymski, elegik, pisarz epoki Oktawiana Augusta. Najwięcej o nim wiemy z jego twórczości, należy więc traktować te informacje z rezerwą. Od Seneki wiemy o oratorskiej działalności Owidiusza. Należał do pokolenia, które dojrzewało w okresie pokoju, nie pamiętało republiki rzymskiej i wojen domowych. Wiemy, że uczył się retoryki, a także służby publicznej, a w Atenach – sztuki, filozofii i literatury. Ostatecznie poświęcił się twórczości poetyckiej.
W 8 roku n.e. August wydał edykt, na mocy którego Owidiusz został wygnany z Rzymu. Nie wiadomo czy przyczyną tej kary był kontrowersyjny charakter poezji artysty, czy skandal obyczajowy wokół wnuczki cesarza, czy spisek przeciw niemu. Owidiusz do końca życia pozostał na wygnaniu w Tomi.
Jego poezja jest zwięzła, zdania lapidarne. W początkowej fazie twórczości pisał głównie utwory o tematyce erotycznej. W swoim największym dziele opowiadał o rzymskich i greckich mitach zawierających motyw przemiany (Metamorfozy).
Dante przyznał Owidiuszowi trzecie miejsce w panteonie łacińskich poetów, po Wergiliuszu i Horacym.
Autor Amores, Ars amatoria, Fasti, Ibis, Metamorfozy, Tristia.
Gadżet z cytatem z Owidiusza to oryginalny prezent dla miłośników filologii klasycznej. Zapraszamy do Poznania na Wildę.
